அதிகாலை 3:00 மணியளவில் ஒரு ஆணும் அவரது மனைவியும் கதவை சத்தமாக துடித்தனர். அந்த நபர் எழுந்து குடிபோதையில் இருந்த அந்நியரின் கதவைத் திறந்து, கொட்டும் மழையில் நின்று, ஒரு உந்துதலைக் கேட்டார். 'ஒரு வாய்ப்பு இல்லை,' என்று கணவர் கூறினார் "இது அதிகாலை 3:00 மணி!" அவர் கதவைத் தட்டிவிட்டு படுக்கைக்குத் திரும்பினார். “அது யார்?” என்று அவரது மனைவி கேட்டார். "சில குடிகாரன் ஒரு புஷ் கேட்கிறான்," கணவர் பதிலளித்தார். “நீங்கள் அவருக்கு உதவி செய்தீர்களா?” என்று மனைவி கேட்டார். "இல்லை நான் செய்யவில்லை! இது அதிகாலை 3 மணி, அது நன்றாக பூக்கும் ... அங்கே மழையுடன் கொட்டுகிறது!" கணவர் கூறினார். "சரி, உங்களுக்கு ஒரு குறுகிய நினைவகம் உள்ளது" என்று மனைவி கூறினார். மேலும் தொடர்ந்தார், "மூன்று மாதங்களுக்கு முன்பு நாங்கள் உடைந்ததும், அந்த இரண்டு பேரும் எங்களுக்கு உதவியதும் உங்களுக்கு நினைவில் இல்லையா? நீங்கள் அவருக்கு உதவ வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன்! கடவுள் மக்களையும் நேசிக்கிறார், உங்களுக்குத் தெரியும்," என்று மனைவி கூறினார். அந்த நபர் பெருமூச்சுவிட்டு, ஆட
மென்மையான கடல் காற்றை அனுபவித்து, ஒரு காம்பில் படுத்துக் கொண்ட தெனாலி ராமரின் நண்பர் முகத்தில் ஒரு கனவான பரந்த புன்னகையை அணிந்திருந்தார்.
தெனாலி: நீங்களே ஏன் சிரிக்கிறீர்கள்?
நண்பர்: நான் உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் நாளை நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
தெனாலி: அது எப்போது?
நண்பர்: கடலில் எனக்கு சொந்தமான ஒரு வீடு, ஒரு வசதியான கார், ஆரோக்கியமான வங்கி இருப்பு, ஒரு அழகான பெண்ணை திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள், நான்கு மகன்களைப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள், அவர்களுக்கு ஒரு நல்ல வேலை கிடைக்கும், நிறைய சம்பாதிக்கலாம் பணம், மற்றும்…
தெனாலி (குறுக்கீடு): எனக்கு படம் கிடைக்கிறது, ஆனால் அதற்கெல்லாம் பிறகு நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?
நண்பர்: பிறகு நான் வெறுமனே என் கால்களை வைத்து ஓய்வெடுக்கலாம் மற்றும் மென்மையான காற்று மற்றும் என் முகத்தில் சூரியனை அனுபவிக்க முடியும்.
தெனாலி: ஆனால் என் நண்பரே, நீங்கள் இப்போது அதைச் செய்கிறீர்கள் - அந்த கடின உழைப்பைச் செய்யாமல்!
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக